Het was enkele weken voor de jaarwisseling. Een moment waar Helen Stamsnijder reikhalzend naar uitkeek. De bouw van de grote schuur bij het huis was klaar. Nu heeft ze alle ruimte voor haar creativiteit. Zoals knuffels maken van kleding van een overleden persoon. „Want die hebben een grote emotionele waarde.”

Stamsnijder is in haar element als ze creatief bezig is. Dat was vroeger in Vroomshoop al zo, in de blokhut bij haar ouders thuis. Nu is dat niet anders in het buitengebied van Hertme. „Hier ben ik op-en top gelukkig”, zegt ze. „Als tiener vond ik het al leuk om creatief bezig te zijn. Dat vind ik nog steeds. Dit past bij mij.”

Bijna een jaar was ze ‘schuurloos’. Want voordat de nieuwe schuur in gebruik kon worden genomen moest eerst de oude worden gesloopt. Die schuur in het buitengebied van Hertme fungeert niet alleen als opslagruimte voor allerhande materialen, maar ook als werkruimte voor workshops. Die worden op de bovenverdieping gegeven.

Van oorsprong is Helen Stamsnijder bloemist. Maar ze doet inmiddels veel meer dan bloemstukken maken en workshops bloemschikken verzorgen. In de coronajaren ging ze meer naaien. Dat doet ze met net zoveel liefde. De workshops lagen stil tijdens de pandemie. Daarna werd de schuur gesloopt. „Vanaf het eerste coronajaar 2020 heb ik veel in opdracht genaaid. Rompertjes voor baby’s en tassen bijvoorbeeld. Die kan ik ook bedrukken.”

Ze laat een rompertje zien. Daarop is een konijn afgebeeld. Op een andere staat ‘boys rule’. Tijdens de coronapandemie heeft ze veel genaaid. Ze zou daar ook graag workshops in willen geven. Net zoals in het bloemschikken. Maar de animo voor naaiworkshops is gering. „Ik heb het wel geprobeerd, maar daar was bijna geen belangstelling voor.” Wellicht probeert ze dat in de toekomst nog een keer.

Binnenkort verwacht ze opnieuw een groep mensen op de bovenverdieping van de schuur. Stamsnijder geeft dan een paasworkshop. „We maken een krans”, zegt ze. „Een workshop duurt ruim twee uur en iedereen gaat met een bloemstuk naar huis. Alle materialen hebben we hier. Het is niet alleen leuk om iets te maken, de deelnemers zien het ook als een avondje uit.”

Haar creaties zet ze ook online. Daar is sinds kort iets nieuws bij gekomen. Ze laat enkele knuffels zien, olifanten en een teddybeer. In bonte kleuren. „Die zijn gemaakt van kleding van een overleden persoon. Dat was in opdracht van nabestaanden. De knuffels zijn een tastbare herinnering voor de kinderen. Ik vond het heel spannend om te doen. Maar ook heel dankbaar.”

Het opruimen van kleding van overledenen gaat vaak gepaard met verdriet. Gooi je de kleren weg? Breng je ze naar de kringloop? Het zijn vragen waar menigeen mee worstelt. Maar Helen Stamsnijder kan van blouses en truien ook iets speciaals maken. „De knuffels hebben een grote emotionele waarde.”